Angela haalt uit elke burenvraag iets anders
Ik word door Angela verwelkomd in een fijn en licht hoekappartement. Ik krijg meteen thee en een koekje aangeboden. Angela heeft een licht accent en vertelt desgevraagd dat ze oorspronkelijk uit Engeland komt, maar inmiddels al 28 jaar in Nederland is. Dit is langer dan dat ze in haar geboorteland heeft gewoond, en ze voelt zich helemaal thuis in Nederland.
De behoefte om bezig te zijn
“Ik ben anderhalf jaar geleden verhuisd naar Osdorp, en ik kende hier niemand. Ik kwam hier te wonen in een flat, en merkte dat het lastiger was mijn buren te leren kennen. Toen ik vorig jaar mijn baan verloor had ik ook behoefte om bezig te blijven en wat routine in mijn dagen te krijgen.”
Een week nadat Angela zich had aangemeld werd ze al gebeld met de eerste burenvraag: het optekenen van het levensverhaal van een oudere mevrouw. “Ik had aangegeven dat ik wilde helpen met van alles, zoals honden uitlaten, boodschappen doen, tuinieren, mensen helpen met computers. Deze burenvraag had ik niet verwacht, maar het leek me leuk om te doen, en dus heb ik ja gezegd”. De mevrouw aan wie Angela werd gekoppeld zou een paar maanden na de match 90 worden en wilde haar levensverhaal graag in boekvorm op haar 90e verjaardag presenteren. “Deze mevrouw was 10 toen de Tweede Wereldoorlog begon en heeft deze dus bewust meegemaakt. Ik ken de geschiedenis natuurlijk, maar ik vond het zo interessant om haar persoonlijke verhaal te horen. Zo ging de geschiedenis veel meer leven. Het opschrijven van dit verhaal heeft mij echt een nieuwe ervaring opgeleverd. Ik zou dit zeker nog wel een keer willen doen.”
Nieuwe plekken
“Ik vind het fijn om contact te hebben in de buurt, het geeft mij energie en routine. Ik kom op plekken waar ik normaal gesproken niet kom. Ik vind het heel leuk om in andere huizen te komen en te zien hoe die van binnen zijn, hoe andere mensen leven. De flat tegenover mij heeft bijvoorbeeld een architectuur prijs gewonnen, ik snapte van de buitenkant eigenlijk nooit waarom. Maar toen ik als goede buur in dat flatgebouw moest zijn begreep ik het opeens, want vanbinnen was het een heel bijzonder ontwerp.”
“Ik denk dat er veel mensen zijn die hulp kunnen gebruiken. Daarom ben ik blij dat Burennetwerk bestaat, en dat ze mij actief blijven benaderen met nieuwe hulpvragen.”
Kleine investering, enorme hulp
“Ik kan het echt aanraden. En het hoeft ook niet veel tijd te kosten. Ik doe bijvoorbeeld eens in de twee weken boodschappen voor een oudere meneer in de buurt, dat kost mij één uur per keer. Dus met een kleine tijdsinvestering kun je iemand enorm helpen.”
Angela heeft verschillende burenvragen beantwoord en uit elke burenvraag haalt ze iets anders. “Het opschrijven van het levensverhaal van de 90-jarige mevrouw heeft mij zo’n ander perspectief op de geschiedenis gegeven. Maar ik heb ook een keer een dag een overwoekerde tuin netjes gemaakt voor een oudere mevrouw die dat zelf niet meer kon. Dat was wel heel grappig trouwens: het zusje van die mevrouw had Burennetwerk ingeschakeld om iemand te vinden om samen met haar de tuin op te ruimen. Toen ik aankwam zei ze: ‘Ik hoopte eigenlijk dat ze me een grote sterke man zouden sturen, want er moet ook best wat gesjouwd worden. ‘ Toen dacht ik: hallo, ik ben een sterke vrouw! Ik was in die tijd veel bezig met krachttraining, dus met dat sjouwen is het helemaal goed gekomen!”
Angela vertelt dat ze jaren geleden vrijwilligerswerk in Frankrijk heeft gedaan. Dat waren twee projecten waarbij respectievelijk een olijfboomgaard en een fort moesten worden ontdaan van onkruid en andere ongewenste beplanting. “Mijn moeder had vroeger een hele grote moestuin, die ze samen met mijn opa had aangelegd. Ik denk dat het daardoor komt dat ik van tuinieren houd. Ik heb alleen zelf nog nooit een tuin gehad. Daarom vind ik het leuk om via Burennetwerk af en toe in een tuin kan werken, zo kan ik mijn innerlijke tuinvrouw er af en toe uit laten.”
“Dus met een kleine tijdsinvestering kun je iemand enorm helpen.”
We praten ook, onvermijdelijk, over corona en wat voor impact dat heeft op ieder zijn leven. “Er zijn veel mensen eenzaam in Amsterdam, zeker in deze tijd. En dat zijn niet alleen ouderen, maar ook mensen van mijn leeftijd. Ik denk dat er veel mensen zijn die hulp kunnen gebruiken. Daarom ben ik blij dat Burennetwerk bestaat, en dat ze mij actief blijven benaderen met nieuwe hulpvragen.”
Dit burenverhaal kwam tot stand door:
Burenfotograaf Renée van der Heide & Burenreporter Peggy Kornman
Lijkt het je ook leuk om je aan te sluiten bij het reporterteam? Mail naar [email protected]
DEEL OOK
JOUW VERHAAL!
Regelmatig spreken we Amsterdammers over hun burenhulp-verhalen. Deze verhalen bieden inspiratie voor anderen die ook een goede buur willen zijn of geven nét dat duwtje aan een buur om via Burennetwerk om hulp te vragen. Wil jij een mooi burenverhaal met ons delen? Ons Burenreporterteam komt graag bij je langs. Mail naar [email protected] om een afspraak te maken.
MEER VERHALEN
Helpdeskheld Hayat
Met tegenstrijdige gevoelens zitten we als team bij elkaar voor het afscheid van onze helpdeskheld Hayat. Ze werkte bijna een jaar als vrijwilliger bij Burennetwerk. Het begon met 2 ochtenden in de week en eindigde met 20 uur in de week of soms zelfs meer. We vinden...
Goede buur Rinia en mevrouw van Vooren
Alsof we elkaar ons hele leven gekend hebben...“Drie jaar geleden was ik, na een operatie, op zoek naar iemand die een half uurtje met me wilde wandelen. Eens in de twee weken, om het lopen op gang te houden,” vertelt mevrouw van Vooren. Rinia: “We hadden meteen een...
Interview goede buur Eva en mevrouw Ter Horst
‘Ik vind het heerlijk als Eva langskomt!’ Om de hoek van de drukke Kinkerstraat, ligt aan de Da Costakade een heerlijk rustig appartementencomplex. De 83-jarige mevrouw Ter Horst woont hier al 24 jaar met veel plezier. Ze komt oorspronkelijk uit IJmuiden maar...